nominacje

„Wszyscy jesteśmy KulTurą!” – nowe hasło, linia promocyjna i postać promująca (Tura Kul) Białołęcki Ośrodek Kultury. Słowo „KulTura” jest punktem wyjścia do promocyjnych działań instytucji. Zaprojektowałyśmy mascot Logo – postać Tury Kul, przewodniczki BOK, pełną identyfikację wizualną opartą na nowym haśle, kampanię promującą BOK, a nawet linię programową instytucji. Znak (mascot logo) miał być odważny, nietuzinkowy. Miał nawiązywać kształtem do Warszawskiej Syrenki. Miał kojarzyć się z postacią „sąsiadki” bliżej ludzi. Chciałyśmy uosobić Kulturę, tak by stała się bardziej dostępna dla mieszkańców Białołęki. Nadałyśmy jej specjalną rolę – rolę przewodniczki, która tak jak każdy z nas przeżywa różne historie, bierze udział w wydarzenia kulturalnych, ma swoje opinie i „polecajki”. Tura Kul pojawia się zarówno w przestrzeni BOK (np. na muralach czy online na bok.waw.pl) jak i tworzy z nami wydarzenia firmując je niejako swoją „twarzą” – postać ta stała się sama w sobie contentem. Nowoczesna, minimalistyczna forma projektu graficznego jest ukłonem zarówno w stronę młodszych odbiorców jak i tych dojrzałych łącząc młodsze i starsze pokolenia. Credits: Emilia Mariańska – branding, projektowanie graficzne, kampania, koordynacja projektu, myśl kreatywna, oprawa wizualna. Magdalena Olbryś-Paczkowska – kampania, koordynacja projektu, hasło „Wszyscy jesteśmy KulTurą!”, myśl kreatywna, pomysł

#Instytucje 

Projekt identyfikacji wizualnej dla Festiwalu Wschód Kultury/Inny Wymiar, który odbył się w dniach 22-25 sierpnia 2024 w Białymstoku. Festiwal Wschód Kultury/Inny Wymiar od 2013 roku organizowany jest w ramach projektu Wschód Kultury łączącego we współpracy Białystok, Lublin i Rzeszów z krajami Partnerstwa Wschodniego. Od początku swego istnienia (2007 r.) Inny Wymiar prezentuje bogactwo wielokulturowości Podlasia, w szczególności Białegostoku. Promuje ideę dialogu i tolerancji w mieście zróżnicowanym kulturowo, gdzie od wieków mieszkali obok siebie Polacy, Rosjanie, Białorusini, Tatarzy, Ukraińcy, Litwini, Żydzi i Niemcy. Przywraca pamięć o utraconym, jednocześnie ukazując dokonania współczesne, łączy historię ze współczesnymi działaniami artystycznymi. Podczas festiwalu swoją twórczość prezentują zawsze artyści wywodzący się z różnych narodowości i kultur, również tych, które współtworzyły w przeszłości historię i kulturę regionu. Od 2024 roku festiwal Inny Wymiar ma nowe logo i identyfikację graficzną. Znak obrazuje wielowymiarowość festiwalu i jego dynamiczną formułę. Łączy ze sobą klasyczny spokój z odważną nowoczesnością. Oprawa graficzna festiwalu obrazuje pięć jego wymiarów - muzykę, sztukę, film, społeczność i teatr. Dyscypliny te łączą się i przeplatają, tworząc inny wymiar twórczości. Identyfikacja jest otwarta i elastycznie dopasowuje się do potrzeb festiwalu. Wzór graficzny stworzony na tę potrzebę jest bardzo charakterystyczny i już mały jego fragment kojarzy się od razu z festiwalem.

#Instytucje 

Identyfikacja wizualna 44 Międzynarodowego Zjazdu Hanzy w Gdańsku dla Miasta Gdańska i Fundacji Gdańskiej. Znak graficzny był punktem wyjścia do stworzenia obszernego zestawu materiałów graficznych, piktogramów oraz całej identyfikacji wizualnej dla bardzo zróżnicowanego programu wydarzenia. Ważnym wyznacznikiem była sugestia aby połączyć historię i tradycję z energią i dynamiką tego spotkania, które w intencji zleceniodawców przyniesie wizję europejskiej współpracy i wspólnego dążenia do stworzenia lepszego, bardziej zrównoważonego jutra.

#Instytucje 

Zgłoszeniem jest identyfikacja 2 wystaw. Jej ważnym elementem jest dwustronny plakat. Ten sam druk po złożeniu funkcjonuje jako ulotka zawierająca skrócony tekstu kuratorskie obu wystaw. Plakat łączy elementy identyfikacji wizualnej dwóch wystaw odbywających się w CSW Kronika. Te rozwiązania podyktowane są skromnymi środkami jakimi dysponuje CSW i ekonomią druku. Te ograniczenia wymusiły większą kreatywność. Jednym z efektów jest ograniczenie wykorzystanych w druku kolorów do dwóch. Dla wystawy Niewidy jest to złoty PANTONE 871 oraz neonowy PANTONE 806. W przypadku plakatu wystawy Jeśli siebie nie poznasz są to PANTONE O72 oraz PANTONE 871. Te kolory są niemożliwe w standardowym druku opartym na CMYK co wraz z projektem sprawia, że plakaty zyskują rangę estetycznych obiektów kolekcjonowanych przez osoby zainteresowane sztuką współczesną i dizajnem. Wyróżniają się też wyglądem w konkurencji innych druków reklamowych na 50 słupach reklamowych w przestrzeni Bytomia, gdzie znajduje się CSW. Warto wspomnieć, że punktem wyjścia dla identyfikacji wizualnych obu wystaw jest animacja stworzona na potrzeby promocji w mediach społecznościowych. Motywy wizualne zawarte w animacjach były pieczołowicie opracowywane przez grafika współpracującego ściśle z osobami artystycznymi i kuratorskimi. Jak wykazały badania przeprowadzane wśród odwiedzających CSW chcą oni być zaskakiwani narracja wizualną promującą wystawy. Dodatkowo umieszczanie na grafikach promocyjnych reprodukcji prac, które goście mogli zobaczyć na wystawie spotykało się z dezaprobatą. Znowu - chęć bycia zaskoczonym na wystawie. W związku z tym CSW podjęło dwie decyzje. Po pierwsze na potrzeby promocji każdej z wystaw projektant w CSW będzie tworzył odpowiedną autorską ilustrację. Po drugie - punktem wyjścia dla tych grafik zawsze będzie animacja. Wynikało to też z potrzeby maksymalnego eksploatowania bezkosztowych nośników identyfikacji wizualnej. wystawa Jeśli siebie nie poznasz artysta: Paweł Sobczak kurator: Paweł Wątroba wystawa Niewidy artystka: Julia Świtaj kuratorka: Katarzyna Kalina plakat projekt graficzny: Marcin Wysocki format: 45 × 56 cm kolor: awers — PANTONE 871 C, PANTONE 072 C rewers — PANTONE 871 C, PANTONE 806 C nakład: składane w formie ulotek — 1000 sztuk / nieskładane — 200 sztuk baner format: 94 × 467 cm kolor: CMYK

#Instytucje 

Julia Keilowa. Projektantka art déco to polsko-angielska publikacja pod redakcją Agnieszki Dąbrowskiej i Moniki Siwińskiej towarzysząca wystawie w Muzeum Warszawy. Książka przybliża sylwetkę projektantki, jej warsztat, drogę zawodową oraz sposoby budowania własnej marki. Zawiera – przygotowany pierwszy raz – katalog twórczości metaloplastycznej Keilowej, który obejmuje udokumentowane projekty jej autorstwa i pokazuje walory powstałego w krótkim czasie, ale niezwykle bogatego dorobku. O współpracę z projektantką zabiegały firmy platernicze: Norblin, Bracia Henneberg i Fraget. Część katalogowa publikacji, na którą składają się zdjęcia wykonane przez Muzeum Warszawy, a także archiwalne zdjęcia Benedykta Jerzego Dorysa, została wydrukowana z pięciu kolorów – standardowy CMYK z dodatkowym srebrnym kolorem PANTONE położonym wybiórczo w półtonach każdego obiektu. Zabieg ten nawiązuje do materiału, z którym pracowała projektantka, a także sprawia, że katalog zyskuje dodatkową warstwę wrażeniową. Strony oglądane pod różnym kątem, przy różnym oświetleniu podkreślają najdrobniejsze detale obiektów odznaczających się niezwykłą formą i zróżnicowaniem faktur. Książka oprawiona została ekologicznym papierem z tłoczeniem typografii oraz obrysu najbardziej rozpoznawalnego obiektu Keilowej – Cukiernica „Kula”. ZESPÓŁ Redaktorki merytoryczne: Agnieszka Dąbrowska, Monika Siwińska* Teksty: Agnieszka Dąbrowska, Piotr Kaczkiełło, Aleksandra Kędziorek, Janusz Mróz, Monika Siwińska, Anna Wiszniewska Redaktorka prowadząca Aleksandra Kędziorek, współpraca: Małgorzata Makowska Redakcja językowa tekstu polskiego: Barbara Milanowska (Lingventa) Korekta w języku polskim Aleksandra Żurek-Huszcz (Lingventa), Małgorzata Makowska Tłumaczenie: Łukasz Mojsak, Marcin Wawrzyńczak Korekta tekstu angielskiego: Richard Greenhill Projekt graficzny i skład: Nicola Cholewa, Magdalena Heliasz Przygotowanie fotografii do druku: Nicola Cholewa, Magdalena Heliasz, Eliza Kowalska-Małek, Anna Sulej Koordynacja digitalizacji obiektów Muzeum Warszawy: Mikołaj Kalina Publikacja została dofinansowana przez Fundację Muzeum Warszawy. Wydawca: Muzeum Warszawy Zdjęcia książki: Maciej Jędrzejewski

#Instytucje 

W miastach zauważalny jest problem z segregacją śmieci, który szczególnie nasila się wśród mieszkańców bloków. Może być spowodowany przez wiele czynników, a główne z nich to: 1. Brak poczucia odpowiedzialności. Poczucie odpowiedzialności zbiorowej na osiedlach. 2. Brak wiedzy, jak wiele śmieci można poddać segregacji – tendencja do wyrzucania wszystkiego do odpadów zmieszanych. 3. Brak świadomości na temat kar nakładanych na miasto w związku z brakiem segregacji. Brak świadomości, że kary te nie są pokrywane z opłat za śmieci, a z budżetu miasta, który mógłby być przeznaczony na inne cele. Cele kampanii – Koncentruje się na nauce kolorów przy segreagacji odpadów. Posługuje się komunikatami zwracającymi uwagę na dany kolor i rodzaj odpadu. – Ma zwracać uwagę na to, że segregacja jest obowiązkiem każdego mieszkańca, a ignorowanie jej może mieć realny wpływ na komfort obywateli i finanse miasta.​​​​​​​ Założenia projektowe – Różnorodność – kampania nie skupia się na jednej kreacji, ale wykorzystuje wiele różnych, które razem tworzą spójny przekaz. – Wzmocnienie przekazu – zwiększenie szansy na to, że odbiorca zapamięta elementy kampanii. – Prosty komunikat – każdy przekaz skupia się w danym momencie na jednym konkretnym komunikacie, nie rozpraszając uwagi odbiorcy. Koncepcja kreatywna kampanii – Prostota – wykorzystanie motywu kół – segregacja jako coś normalnego, przyjaznego, łatwego. – Realizm – wykorzystanie pojedynczych śmieci w dużej masie lub przeskalowanej formie ma na celu zwrócić uwagę na rozmiar problemu. – Edukacja – proste tłumaczenie zasad. Typografia jako istotny element key visuala.​​​​​​​​​​​​​​

#Instytucje 

Kino Światowid znane jest z łamania konwencji i promowania niezależnego kina, dzięki czemu stało się jednym z najważniejszych miejsc na mapie Śląska dla miłośników filmów artystycznych. W ramach rebrandingu, naszym celem było stworzenie identyfikacji wizualnej, która w pełni odda unikalny, eksperymentalny charakter tego kina studyjnego. Logo zostało zaprojektowane z wykorzystaniem kroju Repro, który w połączeniu ze skośnymi literami „W” i „I” nadaje całości dynamiczny wygląd. Te zmodyfikowane kształty podkreślają artystyczną wolność, jaką reprezentuje Kino Światowid, stawiając na kreatywność i świeżość. Każdy element znaku odzwierciedla ducha eksperymentu, który na stałe wpisał się w działalność tego miejsca. Kolorystyka logo to mocny neonowy odcień, który nawiązuje do historii kina Światowid, kiedy to było ono rozświetlane neonami, jednocześnie łącząc ten retro element z nowoczesnością. Neonowy kolor symbolizuje odważny, współczesny repertuar kina, który przyciąga miłośników filmowych eksperymentów. Klucz wizualny, wykorzystujący geometryczne formy i kontrasty, wzmacnia wyrazisty wizerunek kina. Nowoczesne, intensywne barwy w połączeniu z dynamicznym logotypem sprawiają, że identyfikacja wizualna Światowida doskonale oddaje jego eksperymentalny i kreatywny charakter. Dzięki temu nowy wizerunek kina nie tylko odzwierciedla jego tradycję, ale także stawia na innowacyjność i współczesne podejście do sztuki filmowej.

#Instytucje 

Zostałem poproszony o zaprojektowanie dyplomów, które Prezydent Gdańska wręczy twórcom związanym z teatrem za ich wybitne osiągnięcia. Zamiast standardowej zadrukowanej kartki A4 w teczce, postanowiłem stworzyć obiekt, który pełni funkcję estetyczną i można go postawić na półce. Dyplom miał wymiary około 20x20 cm i głębokość 8 cm. Wszystkie treści naniosłem na trzy szklane szybki umieszczone wewnątrz. Niektóre napisy były wyklejane, a inne złocone płatkami złota. Aby nadać projektowi teatralnego charakteru, w środku umieściłem papierową kurtynę, na której znajdowały się informacje dotyczące przyznanej nagrody. W ramach projektu sworzyłem także autorską wersję gdańskich lwów.

#Instytucje 

Po wielu latach jedna z najważniejszych polskich instytucji kulturalnych – Narodowy Instytut Muzeów – postanowiła rozpocząć nowy rozdział w swojej historii, podejmując się pełnej metamorfozy wizualnej. Naszym celem było stworzenie identyfikacji wizualnej, która nie tylko odpowiada współczesnym wymaganiom, ale także pozostaje ponadczasowa, elastyczna i odporna na zmieniające się trendy. Główną ideą naszej koncepcji było połączenie tradycji z nowoczesnością – nowy sygnet oparty na wzorze czteroliścia z klucza Domu Gotyckiego w Puławach symbolizuje otwartość na współczesne potrzeby muzealnictwa, jednocześnie nawiązując do bogatego dziedzictwa kulturowego Polski. Czteroliść został zmodyfikowany tak, aby w jego centrum powstał motyw ramy, co w metaforyczny sposób oddaje funkcję Instytutu jako „ramy” dla działalności wszystkich muzeów w Polsce. Zwielokrotnione elementy ornamentu tworzą efekt wielowymiarowości, odzwierciedlając różnorodność i szeroki zakres działań NIM. Znak ten stał się centralnym elementem dla całego systemu identyfikacji wizualnej, na bazie jego konstrukcji w projekcie powstały również proste i intuicyjne piktogramy, które wizualnie porządkują stałe obszary działań Instytutu, ułatwiając nawigację zarówno na stronie internetowej, jak i w mediach społecznościowych. Paleta kolorystyczna została zbudowana wokół koloru „młodego wina” – głębokiej czerwieni, która nawiązuje do dziedzictwa kulturowego i symbolizuje rozwój oraz energię. Uzupełnieniem są ciepły koral i świeży lazurowy błękit, które wprowadzają nowoczesność i lekkość. Wszystkie oddziały i działania Narodowego Instytutu Muzeów zostały zintegrowane w ramach jednego, spójnego brandu, co wzmacnia rozpoznawalność Instytutu na arenie krajowej i międzynarodowej. Cały system identyfikacji wizualnej umożliwia tworzenie spójnego wizerunku wszystkich działań Instytutu, jednocześnie pozwalając na indywidualizację projektów – zarówno stałych, jak i czasowych inicjatyw. Art direction: muflon studio Design: muflon studio Motion design: Marek Dziurkowski

#Instytucje 

To, co czyni Gminę Potęgowo wyjątkową na tle innych gmin w kraju to odnawialne źródła energii. Od wielu lat władze konsekwentnie inwestują w ich rozwój i są otwarte na inicjatywy w tym zakresie. Dzięki temu Potęgowo słynie z największej ilości energii elektrycznej wytwarzanej z OZE w Polsce oraz biogazowni, która daje mieszkańcom najtańsze ciepło w kraju. Decyzja o rozpoczęciu pracy nad marką Gminy dojrzewała długo. Potrzeba było kilku lat, aby upewnić się, że droga, którą obrano jest słuszna, a zgromadzone atuty są niepodważalne w komunikacji. Pierwszym krokiem w procesie tworzenia nowej marki było głębokie zrozumienie wyróżników i wartości Gminy. Pogłębione wywiady, a także warsztaty strategiczne, w których uczestniczyły nie tylko władze, ale również przedstawiciele biznesu, instytucji gminnych i sołectw upewniły nas, że to miejsce z ogromną świadomością potencjału, który chce komunikować. Wszak Potęgowo, to Potęga możliwości. Nowa strategia podkreśla to, co w DNA Potęgowa istniało od wielu lat - to gmina pionierska, innowacyjna i odważna, ale również otwarta, inspirująca i sprzyjająca. Te wyróżniki funkcjonują na wielu poziomach i przejawiają się we wszystkich inicjatywach, a energia, którą mają nie tylko władze, ale również mieszkańcy i inwestorzy jest zaraźliwa. Wypracowana esencja marki pokazuje, że Gmina Potęgowo jest przykładem, jak dzięki odważnym i ekologicznym inwestycjom tworzyć najlepsze miejsce do życia i rozwoju. Siła, potencjał i nowoczesność zostały podkreślone w części wizualnej. Nowa identyfikacja jest bardzo odważna, i wyróżnia się w obszarze komunikacji jednostek samorządowych. Wyrazisty sygnet pokazuje nie tylko moc, ale również rozwój, ogromny progres i dążenia gminy. Mocna jest również kolorystyka, nietypowa, niemal internetowa. Przy komponowaniu palety braliśmy pod uwagę obszar on-line, bo tam skupia się również duża część komunikacji gminnej. Mnogość proponowanych rozwiązań graficznych sprawia, że możliwość rozwoju marki pod kątem wizualnym jest niemal nieograniczona. Dzięki nowej strategii marki i brandingowi, Gmina Potęgowo prezentuje się nie tylko jako lider w dziedzinie odnawialnych źródeł energii, ale także jako nowoczesna jednostka samorządowa, odważna i zorientowana na przyszłość. Ta podkreślona tożsamość ma na celu przyciągnięcie uwagi odbiorców, inwestorów i partnerów, którzy chcą być częścią tego dynamicznie rozwijającego się miejsca. Wszystko jest efektem ogromnej świadomości i pewności decyzji władz gminy, oraz zespołu odpowiedzialnego za powstanie nowego wizerunku. Dzięki zaproponowanym rozwiązaniom i założeniom strategii budowanie tożsamości miejsca jest dla nich naturalne i niewymuszone. #TeamRio: Marta Zarzycka - Graphic Designer Marek Guziński - Creative Director Izabela Bojanowska-Guz - Project Manager Marcin Zgórski - Project Manager Klient: Gmina Potęgowo Wójt Dawid Litwin

#Instytucje 

Realizacji projektu przyświecała potrzeba dbałości o wysoki standard i jakość na poziomie produktu oraz rozwiązań graficznych. Poprawa organizacji treści i skuteczności działania, przy jednoczesnym poszanowaniu przyzwyczajeń użytkowników a także spójne i charakterystyczne oznakowanie obszaru metropolii w kontekście transportu. Obszar GZM pod względem transportu miejskiego tworzy rozbudowaną sieć obejmująca 41 gmin. Wyzwanie stanowiła zmienność i zróżnicowanie np: przystanki obsługują od 1 do aż 35 linii, każdą linię cechuje różna częstotliwość kursów oraz ilość przystanków. Kluczem do znalezienia spójnego systemu informacji stał się klucz wizualny oparty na zdecydowanej kolorystyce, jasnej hierarchii informacji, modułowości i zauważalności, dobrych kontrastach czytelności. Powstałe elementy systemu zostały przebadane pod kątem czytelności w różnych warunkach odczytu i z perspektywy zróżnicowanej grupy użytkowników, w tym ze specjalnymi potrzebami. Projekt powstał w oparciu o wytyczne powarsztatowe w grupie osób z niepełnosprawnościami i zaopiniowany przez rzeczniczkę ds osób z niepełnosprawnościami. Modele i prototypy były konsultowane w obsługującymi i serwisantami w celu optymalizacji rozwiązania. – Rozkłady jazdy. Analizy i badania czytelności pozwoliły na określenie wytycznych projektowych: układów, wielkości typograficznych, stosowanych kontrastów i wysokości zamieszania informacji. Ze względu na skalę wdrożenia i częstotliwość wprowadzania zmian, zastosowano optymalne formaty i wielkości, standardowe i powszechnie dostępne arkusze drukarskie, dostępne materiały oraz technologie wykonania. Rozkłady jazdy zostały zaprojektowany przy wyżej wspomnianych wytycznych i jednocześnie dostosowane do używanego przez zleceniodawcę programu BUSMAN. – Słupki przystankowe. Funkcje zostały ściśle związane z potrzebami informacyjnymi, dodatkowo podlegały wytycznymi Ustawy o transporcie, Prawo o ruchu drogowym. W związku z dużą zmiennością informacji i jej ilości, forma nośnika musiała być modułowa i umożliwiająca łatwą i szybką do wymianę. – Oznakowanie wiat przystankowych. Zapewniają kluczowe informacje dla użytkowników przy jednoczesnym uwzględnieniu specyfiki nazewnictwa stosowanego w gminach a także możliwości montażu na różnych typach wiat, szybką i tanią wymianę informacji. Na wytyczne projektowe miały wpływ również różne formy własności i organizacja pracy stosowane w gminach.Jednym z kluczowych wyzwań projektowych było zaprojektowanie systemu we współpracy z instytucją, w której wielokrotnie zmieniała się kadra podejmująca decyzje oraz wytyczne dotyczące zakresu opracowania. Jednym z kluczowych wyzwań projektowych było zaprojektowanie systemu we współpracy z instytucją, w której wielokrotnie zmieniała się kadra podejmująca decyzje oraz wytyczne dotyczące zakresu opracowania. Dodatkowym wyzwaniem było stworzenie systemu możliwego do wdrożenia i realizacji przez zamawiającego w ramach istniejącej infrastruktury, z wykorzystaniem zatrudnionych pracowników oraz dostępnego parku maszynowego instytucji, a także zlecenie wykonania projektu w trybie przetargu, co wiązało się ze współpracą z różnymi wykonawcami, zmieniającymi się w trakcie trwania wdrożenia i codziennej obsługi infrastruktury przystankowej. Szczególną trudność stanowiło spełnienie kluczowej wytycznej dotyczącej niskich kosztów wykonania. Nie ukrywamy, że był to projekt wymagający wielu kompromisów, ale jako projektanci musimy stawiać czoła wyzwaniom związanym z opracowywaniem rozwiązań, które poprawiają jakość wizualną przestrzeni publicznej, integrują i scalają całość w rozległej przestrzeni metropolii, umożliwiają łatwą wymianę i eksplorację, a także charakteryzują się ponadczasowością.

#Instytucje 

Jesienią 2023 roku Królewska Galeria Rzeźby w Starej Pomarańczarni Łazienek Królewskich gościła wystawę rzeźb Marii Papy Rostkowskiej, jednej z najciekawszych polskich rzeźbiarek XX wieku. Zostaliśmy zaproszeni do zaprojektowania towarzyszącego wystawie katalogu. Kuratorzy wystawy postawili sobie za cel wydobycie kolekcji rzeźb marmurowych z kontekstów historycznych i stylistycznych, pozwalając na wysunięcie na pierwszy plan warsztatu rzeźbiarskiego, wykończenia materiału i relacji formy artystycznej z przestrzenią. Sztuka Marii Papy Rostkowskiej była dla niej sposobem na znalezienie ukojenia w dramatycznych doświadczeniach życiowych, rodzajem poszukiwania szczęścia. Największą miłością artystki był biały marmur. W związku z tym zaproponowaliśmy elegancki format katalogu, z nowoczesnym układem pełnym kontrastów. Publikacja na zewnętrznym pudełku prezentuje jedną z rzeźb artystki wytłoczoną z użyciem matrycy 3d, która na czystym, niezadrukowanym papierze daje możliwość doświadczenia przestrzeni, co w przypadku rzeźby jest niezwykle istotne. Dopiero po wyjęciu z pudełka/wsuwki naszym oczom ukazują się ultramarynowe litery, które towarzyszą nam później przez całą książkę. Opracowując układ, skupiliśmy się na zabawie skalą w typografii, naprzemiennych formach justowania tekstu, a także na użyciu lekkiego i mocnego kontrastu kolorów. W sekcji katalogu wystawy wykorzystaliśmy rozkładówki alonże, aby stworzyć dużo miejsca na prezentację zdjęć wystawowych. Aby przełamać porządek narzucony przez czcionkę Suisse Int'l, zastosowaliśmy charakterystyczny font Salo Mateusza Machalskiego, aby poprowadzić czytelników przez kluczowe cytaty. Publikacja została nagrodzona za kunszt edytorski w konkursie Muzealna Książka Roku 2023 oraz otrzymała wyróżnienie w kategorii „Sztuka i fotografia” w 64. edycji konkursu Najpiękniejsze Polskie Książki 2023.

#Instytucje 

Projekt jest zgłaszany przez zespół projektowy: Tomasz Pilch (Blürbstudio), Aleksander Znosko (Aleksander Znosko Studio), Błażej Bauer. Krótki opis pracy Publikacja towarzysząca kandydaturze Miasta Rzeszowa w konkursie o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2029. Punkt wyjścia i wyzwanie projektowe Zaprezentowanie kandydatury w stosownej formie: poprzez projekt adekwatny do idei stojących za proponowanym konceptem. Szczególne wyzwanie dotyczyło odgórnie określonego formatu i ściśle ograniczonej liczby stron — w zestawieniu z ogromną ilością treści do pomieszczenia w ramach książki. Istotnym rozpoznaniem w punkcie wyjścia był też trend wykazywany przez większość krajowych kandydatur w poprzednich latach: dominująca estetyka turystyczna, pstrokata, na niskim poziomie powagi. Koncepcja W odpowiedzi na centralny koncept propozycji Miasta Rzeszowa — „Moving Map”, Rzeszów stający się geograficznym centrum Europy wraz z powiększeniem tejże o Ukrainę, kultura jako ważna europejska tarcza w dobie rosyjskiej agresji — postawiliśmy na stylistykę aktualnie właściwą szanującym się instytucjom (zarówno tym bardziej tradycjonalistycznym, jak i wyraźnie awangardowym) w Zachodniej Europie: elegancję i powagę zdeterminowane przez wpływy szwarjcarskie w projektowaniu. Do nowoczesnej typografii dołączyły w założeniach precyzyjny skład tekstu, znaczący dobór koloru i akcent wykończenia okładki — mające subtelnie podkreślić przekaz, bez estetycznego przeładowania. Egzekucja Perfekcyjny skład publikacji podkreślił powagę podnoszonej sprawy. Miejscowo zdynamizowane layouty nawiązały do kontekstu kulturowych przeobrażeń. Zieleń, będąca kolorem życia, wyartykułowała zbawienną rolę kultury — ale też zarejestrowała funkcję kultury jako narzędzia walki, będąc kolorem wykorzystywanym w kamuflażu; kamuflażowy był również efekt przetworzenia fotografii w całej publikacji. Zastosowany do kalendariów i schematycznych planów kolor srebrny zakodował przyszłość, jej pożądaną wizję. Tłoczenie na okładce powieliło powtórzoną w tytule literę M do postaci skierowanego naprzód śladu bieżnika: drogi, jaką należy podążąć w myśl postępu. Rezultat Rzeszów zaprezentował się na europejskim konkursie jako odosobniony przypadek, w którym kultura nie została sprowadzona do rangi souveniru. Miasto zakomunikowało nie tylko doniosłą wagę kultury w epoce politycznego tumultu, ale i swoją rozwojową otwartość na rozwiązania nowoczesne. Tym samym okoliczności administracyjno-urzędowe, jakie ustanawia postępowanie konkursowe, okazały się skuteczną sposobnością do promocji najlepszych standardów projektowania graficznego. Projekt Aleksander Znosko — koncept, typografia, projekt Tomek Pilch — koncept, typografia, projekt Błażej Bauer — redakcja, skład i łamanie Michał Pac — opracowanie ilustracji Estrada Rzeszowska — zamawiający

#Instytucje 

Czwarty, wydany w tym roku tom interdyscyplinarnej serii „Biblioteka Res Facta Nova” Polskiego Wydawnictwa Muzycznego to bestsellerowa książka brytyjskiego filozofa Rogera Scrutona, kompozytora i pisarza poświęcona rozważaniom nt. muzyki z perspektywy filozofii analitycznej. Jest to dzieło muzykologiczne wagi ciężkiej, ale dzięki niesłychanej błyskotliwości i szerokim horyzontom intelektualnym autora czyta się je niemal z wypiekami na twarzy. Podobnie jak wcześniejsze tomy w serii książka zyskała twardą szytą oprawę płócienną z obwolutą. Ponadsześćsetstronicowe dzieło z setkami przykładów nutowych (złożonych od nowa, w ujęciu typograficznym kompatybilnym z projektem układu typograficznego książki) wydrukowane zostało na papierze Munken Polar, oprawione w fioletowe płótno Brillianta i ujęte w obwolutę na ww. Munkenie w wyższej gramaturze. Jednokolorowy druk w środku, obwoluta wydrukowana dwoma kolorami (czarny i pantone kompatybilny z kolorem płótna), dodatkowo czarna kapitałka, tasiemka i wyklejka barwiona w masie oraz nici w kolorze płótna. Okładka książki jest niezadrukowana – jedyne elementy projektowe to wytłoczone na ślepo logo serii na froncie i grzbiecie, logo wydawcy na froncie i grzbiecie oraz nazwisko autora i tytuł na grzbiecie. Ze względu na dość duże różnice w stopniu detaliczności ww. elementów wykrojnik tłoka został podzielony na części, żeby wycyzelować ostateczny efekt i czytelność tłoczenia. Projekt typograficzny oparty na trzech rodzinach pism: Lyon Text (w dwóch odmianach czytelnościowych – do tekstu i nut), identyfikacyjnym/okładkowym Feixen Edgy i Sans oraz uzupełniającym nagłówkowym Objektivem. Krój zmienny Feixen Edgy wykorzystany został w projekcie grzbietu publikacji, na którym umieszczony jest akronim nazwy serii. Jego szerokość jest proporcjonalna do szerokości grzbietu, co sprawia, że w każdej książce wygląda nieco inaczej (efekt można docenić w kilku tomach ustawionych obok siebie) Seria BRFN nawiązuje bezpośrednio – zarówno merytorycznie, jak i projektowo – do serii „Biblioteka Res Facta” wydawanej przez PWM w latach 1969–1988. Autorem oprawy graficznej serii BRF był Janusz Bruchnalski i mój projekt jest swego rodzaju revivalem (z zachowaniem podstawowych wyznaczników projektowych) i hołdem złożonym wybitnemu poprzednikowi. Forma jest zupełnie odmienna (od formatu przez dobór gestów projektowych, oprawę po typografię), ale, jak wierzę, wierna duchowi serii BRF. Seria operuje zamkniętym katalogiem 8 kolorów (pantone / nici / płótno), które po zamknięciu cyklu będą powtarzane w kolejnych publikacjach. Seria do wieloletniego kolekcjonowania i o randze i wpływie liczonych raczej w perspektywie dekad niż lat. Takie publikacje mają szansę się ukazywać niemal wyłącznie w instytucjach publicznych – ze względu na koszty, przede wszystkim tłumaczenia, opracowania merytorycznego, ale też projektowego/składowego i koszty produkcyjne komercyjne wydawnictwa nie byłyby sobie w stanie pozwolić na takie przedsięwzięcia. Książka trafi do grona specjalistx, a także kręgów akademickich i pasjonatx i będzie studiowana w kolejnych dekadach, wpływając na poziom refleksji teoretycznej i praktycznej nt. muzyki, nie tylko klasycznej (Scruton pozwala sobie również np. na analizy piosenek Nirvany czy R.E.M.) Druk i oprawę z ogromną pieczołowitością wykonała drukarnia Akapit.

#Instytucje 

Teatr dla wszystkich Teatr Ludowy to jeden z najważniejszych teatrów współczesnych w Krakowie. Historia instytucji sięga lat 50. XX wieku i powstania Nowej Huty – socrealistycznego założenia architektonicznego wybudowanego na potrzeby przemysłu hutniczego. Miejsce od początku istnienia związane jest z lokalną społecznością. Słowo “Ludowy” można odczytać jako “popularny” – skierowany do szerokiej grupy odbiorców, w tym robotników i budowniczych Nowej Huty. Obecnie teatr w swoim repertuarze ma propozycje dla dzieci, młodzieży oraz widzów dorosłych. Przedstawienia awangardowe, wyznaczające nowe kierunku w polskim teatrze, a także te bardziej popularne i mainstreamowe. Ludowy – krój pisma Szukając inspiracji dla nowego brandingu nie mogliśmy pominąć pięknego neonu na fasadzie frontowej teatru. Na jego podstawie stworzyliśmy krój pisma o nazwie „Ludowy”. Początkowo był przez nas zaprojektowany na potrzeby kilku liter do samego logotypu. Z czasem ewoluował w kompletny font, na którym oparliśmy key visual instytucji. „Ludowy” to Variable Font, czyli krój pisma który w jednym pliku zawiera wiele odmian. W zależności od rodzaju i długości tekstu może płynnie zmieniać swoją grubość, wysokość, szerokość czy pochylenie. Świetnie sprawdza się zarówno na plakatach, drukach, jak i w animacjach czy materiałach do mediów społecznościowych. Identyfikacja wizualna Proces kreatywny zaczęliśmy od przypomnienia sobie wizualnej historii Teatru Ludowego. Analizowaliśmy stare logotypy, plakaty, ulotki oraz przyglądaliśmy się architekturze budynku, w której działa teatr. Architektura socrealizmu i kultowy neon stały się inspiracją do zaprojektowania przez nas kroju pisma na którym zbudowaliśmy identyfikację wizualną, signage i wayfinding budynku. Wayfinding TIM W 2023 roku Teatr poszerzył swoją działalność, tworząc TIM, czyli Teatralny Instytut Młodych. To nowoczesny gmach, w którym odbywają się warsztaty, próby teatralne i spektakle skierowane do młodego widza. Oznakowania przestrzenne bazują na identyfikacji wizualnej Teatru Ludowego i liternictwie inspirowanym neonem. Dzięki temu nowoczesne przestrzenie TIM posiadają łącznik z historią Nowej Huty. Projekt objął m.in. dedykowany system wymiennych tablic z oznaczeniami dla zaplecza teatralnego oraz pomieszczeń biurowych, oznaczenia: scen, sal teatralnych, studia nagrań, archiwum, magazynów, pokoi gościnnych, ciągów komunikacji oraz pięter. Zespół projektowy: Studio Otwarte: Julek Wierzchowski, Patrycja Mola, Oksana Shmygol, Tomek Jurecki, Łukasz Wojtysko, Mirosław Kliś konsultacja typograficzna – Mateusz Machalski współpraca projektowa – Spoiwo Studio wdrożenie oznaczeń – BB Media Teatr Ludowy: dyr. Małgorzata Bogajewska, Jerzy Fedorowicz, Beata Strama, Katarzyna Dudek, Agnieszka Wierzbicka

#Instytucje 

Teatr Telewizji przez wiele lat nie był objęty spójną opieką graficzną. Brakowało jednolitego systemu, który porządkowałby komunikację wizualną programu i promował spektakle. Wyzwaniem było stworzenie nowoczesnego wizerunku, który jednocześnie byłby naturalnie odbierany przez osoby wychowane na tym formacie. Pomysł na odświeżenie został określony podczas spotkań roboczych z klientem jako "klasycznie nowoczesny". Celem było zachowanie tradycyjnego charakteru programu, przy jednoczesnym wprowadzeniu zmian, które komunikowałyby nowy wizerunek i przyciągały nową publiczność. Opracowano nowy system identyfikacji wizualnej. Znak autorstwa Janusza Kaczkowskiego z lat 60., ze względu na poszanowanie tradycji projektowej, nie został całkowicie zmieniony, lecz jedynie przeprojektowany. Nowe proporcje łączą klasyczny, dobrze znany wizerunek ze współczesnym stylem. W ramach strategii powrócono do wewnętrznej dywersyfikacji, wprowadzając podziały na "scenę współczesną", "scenę klasyczną" i "scenę dla dzieci". Zaprojektowano nowe czołówki i skomponowano nowy motyw dźwiękowy. Głównym elementem kluczowej oprawy wizualnej stała się kurtyna, stylistycznie nawiązująca do dokonań Saula Bassa z lat 60. Rebranding został dobrze przyjęty – delikatne zmiany nie zraziły konserwatywnej publiczności, a aktualność rozwiązań projektowych pomogła w kształtowaniu nowego wizerunku i komunikowaniu nowej strategii. Spektakle zyskały teraz bardziej współczesną i wszechstronną oprawę, dostosowaną do różnych mediów. Planuje się dalsze poszerzanie rebrandingu w ciągu najbliższych kilku miesięcy.

#Instytucje 

Kolejna IV. edycja Krakowskiego Festiwalu Tańca odbyła się pod hasłem „widok z bliska”, które stało się zaproszeniem do osobistego doświadczania tańca, narracji ciał w przestrzeni, intymnych historii, okazją do budowania bliskich relacji. Podczas festiwalu odbywały się warsztaty ruchowe, warsztaty krytyki tańca, spektakle, performance oraz wydarzenia towarzyszące np. spotkania z artyst_kami oraz wystawa fotografii. Główną ideą identyfikacji stały się dociekania dotyczące widoczności: czy lepiej widać z bliska, czy z daleka
i czy w ogóle widać? Czy rozmywa się z daleka, czy rozmazuje z bliska? Co widać pod słońce? I czy słońce oślepia, czy oświetla? Centralnym elementem identyfikacji wizualnej zostało słońce – przyjemnie kojarzone z nim ciepło, lato, miękka kolorystyka zostały zestawione w kontrze z oślepiającym blaskiem, powodującym spadek widoczności. Odzwierciedlenia tych idei znajdziemy w identyfikacji wizualnej – zaburzenia skali, rozmycia, przysłonięcia tworzą grę z odbiorcą, w której niektóre informacje lepiej widać z bliska.

#Instytucje 

Warszawa powstała z ruin. Gruzy stały się podstawowym materiałem budowlanym, a praca w zgliszczach była codziennością. Odbudowa była złożonym procesem, wymagającym ogromnych nakładów pracy i czasu. Wpłynęła nie tylko na architekturę miasta, ale także na jego krajobraz przestrzenny. Miała również wpływ na odradzające się stosunki społeczne i gospodarcze. Wystawa „Zgruzowstanie Warszawy 1945–1949” to nowe spojrzenie na mit stolicy odrodzonej po wojnie i jedna z najciekawszych kart jej historii. Kurator: Adam Przywara Współpraca: Katarzyna Jolanta Górska Projekt wystawy: Studio Okuljar Architekt*innen SIA Produkcja: Marta Galewska, Katarzyna Jolanta Górska Projekt graficzny wystawy: Alina Rybacka-Gruszczyńska Wystawa otrzymała Nagrodę Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy w kategorii wydarzenie architektoniczne.

#Instytucje